Oda do bransoletki

Czasem z rana, jak już wiecie,
szperam se po internecie...
Dziś też z kawką się rozsiadłam
lecz zdrętwiałam i pobladłam...
Gdy na fejsa stronie pierwszej
wpadły CUDA najpiękniejsze!!!
 To z "Drewutni" są cudeńka!
I na ucho, i na rękę!
Myślę... Z czego są zrobione???
Że tak pięknie wyrzeźbione???
To poroże? Reszta z drzewa?
A już coś pod czaszką śpiewa...

Polimery? Droga pani!
Toż to masa jest do bani!
Popatrz tylko: róg jelenia
w pierścień w jeden dzień zamienia!
A twój wyrób? (dalej gada)
Czasem się do rzeźby nada...
Może rzucisz to, co robisz,
i tak na tym nie zarobisz!
Modelina palce lepi
za to drzewo łapę krzepi!!!

Pomyślałam, podumałam,
z własnym "JA" się posprzeczałam...
Lecz tu prawda, mój kolego:
NIE nadaję się do tego.
Mimo wszystko kocham masy,
ty zaś zwiedzać wolisz lasy...
Lecz nagroda ta mnie kusi.
i do rymowania zmusi!

Więc pytam: Czy wierszokletki
mogą nosić bransoletki???
Bo mi taka, z klonu liściem
się podoba zarąbiście!!!
Mam alergię na metale
lecz na drewno, rogi? Wcale!
Oczy robię jak ze Szreka
no i na odpowiedż czekam...


Taki wierszyk napisałam przed chwilą, bo chce wygrać piękną bransoletkę. A  co! Kiedyś mi się poszczęści w końcu!!!